Analiza Więzi Prenatalnej to metoda wspierania więzi łączącej matkę z dzieckiem w jej brzuchu. Ta forma pracy psychologicznej jest skierowana do kobiet w ciąży na różnych jej etapach. Aby osiągnąć optymalne z niej korzyści, warto zgłosić się w okresie między 20. a 25. tygodniem ciąży. Dzięki temu można odbyć około 20 sesji, z częstotliwością od 1 do 3 w ciągu tygodnia.
Czy można pracować z niższą częstotliwością lub rozpocząć pracę w innym okresie niż sugerowany? Zdecydowanie tak. Możliwe jest rozpoczęcie analizy na późniejszym etapie ciąży, zaś sam plan pracy za każdym razem jest ustalany indywidualnie i w odniesieniu do własnych potrzeb.
Praca odbywa się częściowo na siedząco, a częściowo w pozycji leżącej na kozetce.
Dla kogo?
Analiza więzi prenatalnej to forma pracy psychologicznej, która jest skierowana do wszystkich kobiet będących w ciąży, które są zainteresowane pogłębieniem kontaktu z dzieckiem w brzuchu. W szczególności korzystanie z tej metody jest kierowane do kobiet, które doświadczają:
– trudności i ograniczeń w kontakcie emocjonalnym z dzieckiem w brzuchu;
– powikłań w trakcie ciąży;
– silnego lęku i niepokoju podczas ciąży;
– lęku przed porodem;
– chorób lub problemów psychicznych jeszcze przed ciążą i w trakcie jej trwania;
– wcześniejszych trudnych doświadczeń ciążowych i porodowych (np. poronienie, traumatyczny poród);
– mających trudną historię rodzinną związaną z ciążami i porodami w rodzinie pochodzenia.
Jak wygląda analiza więzi prenatalnej w praktyce?
Podczas pierwszych spotkań przyszli rodzice wspólnie z psychologiem skupiają się na poznaniu i pogłębieniu szczegółów związanych z historią rodzin rodziców, a więc rodzinami matki oraz ojca dziecka (lub dzieci w przypadku bliźniąt, trojaczków).
Kolejnym etapem pracy są tzw. „sesje z dzieckiem”. Początek sesji jest czasem na to, aby podzielić się aktualnymi myślami i wyrazić swoje odczucia. Następnie przyszła mama przechodzi na kozetkę i będąc „pilotowaną” przez terapeutę, zaczyna spoglądać do swego wnętrza, w którym rozwija się już dziecko. Dzięki temu możliwe jest nawiązanie wewnętrznego dialogu z dzieckiem poprzez doświadczanie odczuć cielesnych, a także nowo pojawiających wyobrażeń i myśli.
Doświadczenia tego typu pomagają nawiązać i wzmacniać wewnętrzny dialog między matką a dzieckiem. Dzięki temu buduje się, pogłębia oraz wzmacnia wzajemne przywiązanie pomiędzy nimi. Obie strony czerpią zyski z tego szczególnego kontaktu.
Efekty
Komunikacja między matką a dzieckiem w jej brzuchu sprawia, że dziecko zaczyna tworzyć podwaliny do własnej odrębności po porodzie. Matka uczy się słyszeć i brać pod uwagę uczucia oraz odczucia dziecka, co jest kluczowe w procesie rozwoju zdrowej osobowości.
Praca, którą można podjąć w metodzie analizy prenatalnej wspomaga w sposób znaczący rozwój mózgu dziecka oraz ułatwia łatwiejsze bezpieczne przywiązanie niemowlęcia. Psychiczne przygotowanie się matki do rozdzielenia z dzieckiem oraz do samego porodu jest ważnym doświadczeniem. Jest niezmiernie istotne, aby matka mogła wraz z dzieckiem przejść i w pełni przeżyć proces psychicznej separacji. Umożliwia on bowiem przygotowanie dziecka na opuszczenie łona matki. Pomoże też mamie w pożegnaniu się z dzieckiem będącym w jej brzuchu i ponownym jego przywitaniu po porodzie, kiedy będzie już odrębną osobą.
Dzięki temu proces porodu staje się łatwiejszy dla obojga z nich. W związku z tym można powiedzieć, że przygotowanie do dobrego, udanego i szczęśliwego porodu jest jednym z efektów analizy więzi prenatalnej.
Ana Petrović-Chojnacka